تفاوتهای این دو دسته را میتوان در یک دید کلی به بخشهای زیر تقسیم نمود:
- رنگ و فرم:
تنوع فرم در ماهیهای آب شیرین محدود است و غالبا شکل آنها شبیه به ماهیهای عمومی میباشند اما این تنوع فرم در ماهیهای آب شور بسیار بیشتر است. مثل خروس ماهی که شبیه به خار پشت است و یا سنگ ماهی که تا قبل از حرکت کاملا شبیه یک تکه سنگ به نظر می آید، طیفهای رنگی ماهی های آب شور نیز بسیار وسیع تر است البته این بدان معنا نیست که آب شیرین، ماهی های رنگی ندارد، رنگهای متفاوت سیچلایدهای مالاوی و یا ماهی دیسکس مثالهایی از ماهیهای رنگی آب شیرین میباشند اما در رنگهای مشابه، شفافیت و روشنی رنگ در ماهیهای آب شور بیشتر است.
- فیزیولوژی:
یک جنبه از فیزیولوژی ماهی، که تنظیم اسمزی نامیده می شود، تفاوت زیستی اصلی بین ماهی های آب شور و شیرین را بیان میکند. تنظیم اسمزی چگونگی تنظیم جریان آب در سرتاسر بدن ماهی را روشن میکند که شامل ترکیبی از بافت های بدن، آبشش و عملکرد کلیه هاست.
میزان نمک در بافت های بدن یک ماهی آب شور کمتر از آبی است که در آن زندگی می کنند و محیط شورتر بیرون، به طور مداوم آب را از بافت های بدن و پوست ماهی جذب میکند. برای جبران آب از دست رفته و جلوگیری از کم آبی بدن، ماهی آب شور مقدار زیادی از آب شور را می نوشد و ادرار کمی هم تولید میکند.
در نقطه مقابل، میزان نمک بافت بدن یک ماهی آب شیرین بیشتر از آبی است که در آن زندگی می کند و در نتیجه آب به طور مداوم به بدن ماهی آب شیرین از طریق پوست و آبشش های آن جریان مییابد و ماهی هیچ دلیلی برای نوشیدن آب اضافه ندارد و حتی برای جلوگیری از انباشت آب در بدن، ادرار زیادی هم تولید میکند.
انواع:
ماهی های آب شیرین می توانند ماهی های آب سرد و یا ماهی گرمسیری باشند. ماهی های آب سرد عمدتا هم خانواده ماهی قرمز (gold fish) هستند در حالی که ماهیهای گرمسیری آب شیرین خانواده بزرگتری را شامل میشوند ازجمله ماهی های آب شیرین گرمسیری میتوان به ماهی آنجل، دیسکس، سیچلایدها و باربها اشاره کرد اما ماهی های آب شور همگی ماهی های آب سرد هستند مثل دلقک ماهی، پروانه ماهی، مارماهی، اسب دریایی و خروس ماهی.
شرایط زیستی:
دریاچه ها، رودخانه ها و نهرها که محیط طبیعی زیستی یک ماهی آب شیرین را تشکیل می دهند، معمولا در طبیعت هم دچار تغییرات دوره ای می شوند. این فرآیند سبب ایجاد سازگاری بیشتر این ماهی به تغییرات دو محیط طبیعی و آکواریوم شده است، اما شرایط تقریبا ثابت اقیانوسها حساسیت بیشتری را در ماهی آب شور به وجود آورده است. ماهی های آب شور به یک محیط کم نوسان در دما، شوری، آمونیاک، نیترات و سطح PH نیاز دارد. PH آکواریوم آب شور باید بین ۸٫۲ و ۸٫۴ باشد، در حالیکه در گونه های مختلف آب شیرین PH می تواند از ۶ تا ۹ متغیر باشد.
هزینه ها:
به طور متوسط هزینه راه اندازی آکواریوم آب شور بدون احتساب ماهی، ۵۰% بیشتر از مشابه آن در حالت آب شیرین است، هزینه ماهی، غذا، افزودنیها و سرویس های دوره ای نیز تقریبا دو برابر حالت آب شیرین است.
برای اطلاعات بیشتر از محصولات و داروهای آبزیان اینجا کلیک کنید.
