دکتر مهدی جعفری (دامپزشک)
به قسمت دوم از مقاله تولید مثل در قناری خوش آمدید، در ادامه به روش جدا کردن جوجه قناری ها و شروع دوباره تخمگذاری توسط قناری ماده می پردازیم.
جداسازی جوجه ها
باید بدانید برای جدا سازی جوجه ها از والدین باید صبور باشید و این ممکن است به ۳۵ روز زمان احتیاج داشته باشد. نباید برای چک کردن جوجه ها و دیدن وضعیت آنها که آیا برای خروج از لانه آماده هستند مدام مزاحم خانواده آنها شویم. در بعضی موارد خاص میتوان جوجه ها را از سن ۳۵ روزگی به صورت اختیاری از والدین جدا کنیم و به صورت دستی تغذیه کنیم و باید جوجه ها را قبل از ۶۰ روزگی که اولین پرریزی شان شروع میشود، برای تغذیه با دان اصلی قناری که شامل تخم کتان، ارزن و تخم شلغم می باشد، عادت بدهیم.
تغذیه قناری در مدت پرورش جوجه ها بسیار مهم می باشد. علاوه بر غذای اصلی میتوان از شاهدانه پوست شکسته برای رشد بدنی و چاق شدن جوجه ها هم استفاده کنیم ولی باید آن را در زمان لانه سازی و جفت گیری بعدی از جیره والدین حذف نماییم. بهتر است تخم مرغ پخته تازه، سیب و هویج را هم در اختیار والدین قرار بدهیم تا برای تغذیه جوجه هایشان از آنها نیز استفاده کنند. باید توجه داشت که نکته مهم در تغذیه قناری سالم بودن غذا و تعویض غذای آنها می باشد و باید روزی سه مرتبه غذای آنها با غذای تازه تعویض گردد تا از ایجاد بیماری در خانواده جلوگیری شود.
وقتی جوجه های اولین جفتگیری از لانه خارج شدند، قناری ماده دومین دوره تخمگذاری خود را شروع میکند و باید مواد لازم برای لانه سازی در اختیار پرنده مادر قرار داده شود تا برای تهیه مواد لانه سازی از پر جوجه هایش استفاده نکند البته باید به پرکنی توجه ویژه شود. گاهی علت اصلی پرکنی میتواند وجود کنه یا مشکلات تغذیه ای باشد که باید بررسی شود.
در بعضی مواقع قناری ماده قبل از رشد کامل جوجه های اولین تخمگذاری شروع به تخمگذاری می کند که بهتر است جوجه ها را به همراه قناری نر به قفس دیگر در نزدیکی قفس قناری ماده منتقل کنیم تا تغذیه آنها توسط پدرشان به خوبی انجام شود و حتی قناری پدر می تواند در این زمان به تعلیم آواز خوانی به جوجه ها کمک کند. پرنده نر میتواند تا ده روز بعد از به دنیا آمدن جوجه های سیکل دوم به تغذیه جوجه های اولین تخمگذاری مشغول باشد و بعد از آن برای کمک به قناری ماده به قفس اول و در کنار پرنده مادر منتقل شود.
بهتر است قبل از تخم گذاری جدید لانه تعویض گردد تا مانع انتشار بیماری به دوره بعدی گردد و نظافت قفس ها در طول دوران جوجه کشی حتما رعایت شود. در لانه جدید نباید چال را زودتر برای قناری ماده ایجاد کنیم تا از گذاشتن تخم های بدون نطفه جلوگیری شود. بهترین زمان برای چال گذاشتن برای پرنده سه روز قبل از تخمگذاری می باشد.
تغذیه قناری ماده جدا شده از نر و جوجه هایش دان اصلی (بیشتر تخم کتان) به همراه یک وعده (یک قاشق چایخوری) در هفته از تخم مرغ و مقدار کمی هویج یا سیب تازه می باشد. تغذیه پرنده نر صرفا دانه اصلی می باشد.
نکته مهم در پرورش و جوجه کشی قناری وجود هوای تازه و نور آفتاب مناسب می باشد و باید این موارد حتما در دوران پرورش به خوبی رعایت شود. روشنایی برای جوجه ها تا زمان استقلال باید بیشتر از بقیه دوران زندگی آنها باشد و بهتر است تا ساعت ۱۱ شب روشنایی برای تغذیه وجود داشته باشد.
با دانستن اینکه قناری های ماده، ۱۵ روز بعد از به دنیا آمدن جوجه ها می توانند جفت گیری کنند و تخم گذاری کنند. یک پرورش دهنده میتواند تا حدود دوازده مرتبه در سال از مولدین خود اقدام به جوجه کشی کند. البته باید توجه داشت که هر چه تعداد دفعات بیشتر شود، قناری ماده ضعیف تر و جوجه های ایجاد شده ضعیف تر خواهند بود.
جوجه کشی قناری در تابستان هم با ایجاد محیط و شرایط مصنوعی هم امکان پذیر می باشد، دمای مناسب برای جوجه کشی قناری بین ۱۵ تا ۲۵ درجه می باشد. اگر دمای محیط گرم باشد قناری ماده بی تابی کرده و قبل از جفتگیری شروع به تخم گذاری می کند. در فصل تابستان باید سالن پرورش مجهز به تهویه مناسب باشد تا بتوانید دما و کیفیت هوا را به بهترین حالت تنظیم و کنترل نمایید.
رطوبت محیط در زمان جوجه کشی از قناری باید بین ۶۰ تا ۸۰ درصد باشد. باید این نکته را مد نظر گرفت که وجود رطوبت بالا چند روز قبل از شکسته شدن تخمها توسط جوجه قناری از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
عوامل شکست در جوجه کشی قناری
بعضی از عوامل زیر هم می توانند باعث عدم موفقیت و شکست در جوجه کشی قبل از تخم گذاری باشند که به بعضی از آنها اشاره می کنیم.
- وجود بیماری های مزمن یا عفونی در والدین
- وجود مشکل یا تغذیه مناسب در دوران پرورش و جوجه کشی
- مصرف دارو یا وجود مواد شیمیایی
- جوجه کشی بیش از حد
- وجود آفلاتوکسین یا سموم قارچی در مواد غذایی
- پیری (بالای ۷ سال) یا عدم بلوغ جنسی مولدها
- محیط و شرایط نامساعد
- عدم رعایت بهداشت در قفس و لانه تخمگذاری
- آب بی کیفیت و حتی دارای کلر بیش از حد
- موانع فیزیکی (به شکل اختلاف های نژادی و یا وجود پرهای زیاد در اطراف کلواک)
- همخونی بین دو جفت (رابطه خویشاوندی نزدیک)
- نگهداری و یا جا به جای غیر اصولی تخم ها
- عدم انتخاب جفت مناسب
- وجود مشکل در اندامهای حرکتی
- چاقی بیش از اندازه
- آلودگی های انگلی
- استرس (ترسیدن، گرما، تراکم، تهویه نامناسب…)
بعضی مواقع تمامی شرایط برای جوجه کشی خوب مهیا می باشد ولی تخم ها هچ نمی شوند و جنین قناری از بین می روند و یا جوجه قناری ها بعد از خروج از تخم زنده نمی مانند که این هم میتواند به عوامل زیر بستگی داشته باشد که در زیر به چند مورد اشاره می کنیم.
- اختلالات ژنتیکی
- گرم یا سرد شدن ناگهانی و زیاد تخمهای جمع آوری شده
- نگهداری و انبار کردن طولانی و غیر اصولی
- عفونتهای ویروسی یا باکتریایی که از والدین به تخم ها منتقل می شوند.
- وجود ترک و شکستگی در تخم ها یا بد شکل بودن یا ضخامت نامناسب پوسته تخم
- کمبود شدید ویتامین ها و مواد مورد نیاز جهت رشد جنین
- بلند شدن قناری از روی تخم ها به مدت طولانی (تغییرات دمایی به تخم ها)
- کمبود رطوبت و در بعضی موارد نادر رطوبت بیش از اندازه
- عدم آبتنی پرنده ماده خصوصا در روزها آخر و قبل شکسته شدن تخم ها
امیدواریم که این مطالب بتواند شما را در داشتن یک دوره جوجه کشی موفق در قناری یاری نماید و خواهشمندیم نظرات و تجربه های با ارزش خود را با سایر دوستان در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید.
برای خواندن ادامه مقاله اینجا کلیک کنید.
برای دیدن محصولات مربوط به پرندگان اینجا را کلیک کنید.
