اشکان عمادی نیا-دکتری تغذیه طیور
تنفس با دهان باز (له له کردن) یکی از نشانه های اصلی استرس گرمایی است.
از جمله نشانه های استرس گرمایی له له کردن، آویزان شدن بال ها، چمباتمه زدن روی زمین، افزایش کانی بالیسم، کاهش بازارپسندی لاشه (افزایش چربی لاشه)، کاهش وزن لاشه و رنگ پریدگی لاشه می باشد. در مرغان تخمگذار تولید، اندازه و کیفیت پوسته تخم کاهش می یابد. مرگ و میر در گله های گوشتی و تخمگذار افزایش می یابد. مدفوع قوام خود را از دست می دهد. اختلالات استخوانی از جمله در رفتگی استخوان درشت نی مشاهده می شود. شیوع آسیت (شکم آبی) بیشتر می شود. ایمنی بدن پرنده کاهش می یابد. عدم یکنواختی (سواره و پیاده) گله افزایش می یابد. در مرغان مادر باروری، جفت گیری و کیفیت اسپرم خروس کاهش می یابد. پرنده از طریق باز کردن بال های خود تلاش می کند که حرارت بدن را کم کند. زمانی که پرنده له له می کند از طریق تنفس آب از دست می دهد و به واسطه تبخیر ششی خنک می شود.
زمانی که دمای محیط پرنده OC28 است اشتهای پرنده ۱۲% کاهش می یابد، در صورتی که رطوبت نسبی نیز زیاد باشد این کاهش اشتها بیشتر و ملموس تر است به طوری که ممکن است اشتهای پرنده تا ۵۰% کاهش یابد. در این حالت تعداد تنفس پرنده به ۲۵۰ بار در دقیقه می رسد و از این طریق حدود ۸۰% رطوبت از طریق شش ها از دست می دهد.
در این حالت مصرف خوراک پرنده کاهش و مصرف آب افزایش می یابد. زمانی که پرنده با استرس گرمایی مواجه است دسترسی به آب به تنهایی موثر نیست (در ازای OC1 افزایش دمای بدن، متابولیسم ۲۰ تا ۳۰% افزایش می یابد)، با افزایش مصرف آب مدفوع آبکی هم افزایش می یابد و پرنده دچار نوعی اسهال است از این رو باید به آب آشامیدنی طیور الکترولیت ها (مواد معدنی ضروری اضافه گردد) و ترکیبات ضداسترس از جمله ویتامین C داده شود.
زمانی که پرنده به دلیل استرس گرمایی تلف می شود اگر کالبدشکافی انجام شود نشانه های در لاشه دیده می شود از جمله: قلب به ویژه دهلیز سمت راست بزرگ می شود و خون در این ناحیه جمع شده است. کلیه ها ملتهب و متورم هستند، خون و ادرار در کلیه جمع شده است. زمانی که بافت ماهیچه را لمس کنیم خشک و چسبنده است. خون غلیط و تیره رنگ هست. چینه دان و سنگدان خشک و خالی است. بافت سنگدان به راحتی رشته رشته می شود.
